Φευγεις ….
Σε νιώθω να φεύγεις…
Γλιστράς απ’ τα χέρια μου,
σαν το νερό της θάλασσας εξατμίζεσαι,
π’αφηνει την αρμύρα στο δέρμα μου….
Πως να σε βγάλω απ’ το μυαλό;
οι μνήμες δεν φεύγουν με χειρουργικές επεμβάσεις.
Πως ξεκολλούν τα φιλιά σου
που έγιναν σφραγίδες στα κύτταρα μου ανεξίτηλες;
Το φεγγάρι θα μεγαλώνει στον ουρανό,
χωρίς να το βλέπουμε,
η θάλασσα θα κτυπάει στα βράχια
κι εμείς δεν θ’ ακούμε μαζί,
το τραγούδι της.
Θα γυρίζουν τ’ αστέρια στον ουρανό,
κι εμείς, χωρίς ν’ αλλάξουμε θέση,
θα χαθούμε ξανά
σε ξένους πλανήτες και γαλαξίες…..
Κική Σαραντάκου.
